Historia i OPIS RASY TURECKA ANGORA
Tureckie angory są rasą bardzo starą, naturalną wywodzącą się z Turcji od nazwy stolicy Angory (dzisiejsza Ankara). Włoski podróżnik Pietro Della Valle ogłosił, że on jako pierwszy przywiózł tureckie angory do Europy w XVII wieku. Od razu europejskie salony zainteresowały się tak wyjątkowo eleganckim kotem o pięknym aksamitnym półdługim, białym futrze i różnoko
lorowych oczach Długowłose rasy kotów zaczęto krzyżować między sobą. Takie eksperymenty doprowadziły prawie całkowicie do zaniku rasy turecka angora. Na wystawach w Wielkiej Brytanii porównywana była do kotów perskich a nawet zmieniono im nazwę na „koty perskie”. Na szczęście w 1917 roku rząd Turcji postanowił opracować specjalny program hodowlany, który miał na celu odnowienie rasy, uważanej za turecki skarb narodowy. Rasa została objęta programem ochrony dziedzictwa przyrody w Turcji. Do dnia dzisiejszego program czystości rasy jest realizowany, czyli turecka angora w kolorze tylko białym i różnooka. Dopiero w latach 50-tych uznano ,że rasa odrodziła się. Poszerzało się grono wielbicieli kotów. W 1954 roku zostały sprowadzone do USA pierwsze różnookie białe kotki i kocury z ogrodu zoologicznego w Istambule ,które dały początek hodowlom w stanach zjednoczonych. W latach 60 –tych koty zyskały tak dużą popularność ,że rozpoczęto starania o uznanie tej rasy przez amerykańską federację felinologiczną CFA. W 1972 roku uznano rasę białych tureckich angor ,a 6 lat później także odmiany barwne tych kotów. W Europie rasa została uznana później bo dopiero w 1982, a odmiany barwne FIFe uznała w 1993roku. WYGLĄD
Turecka angora jest średniej wielkości kotem o półdługiej okrywie włosowej bez podszerstka. Chód tureckich angor jest płynny, niesamowicie dostojny. Każdy krok zdaje się być starannie przemyślany. Smukłe ,delikatne wydaje się, że płyną w powietrzu. Przy całej tej elegancji są pełne energii, skoczne, gibkie ,zawsze chętne do zabawy, bardzo ciekawskie i rozmowne. Mają bardzo łagodny temperament i tylko mocno sprowokowane pokazują pazurki. Oczy są pełne wyrazu w kształcie migdałów, najbardziej pożądane są różnokolorowe tak jak w pierwotnym wzorcu. Uszy dość duże, wysoko osadzone jak korona. Głowa trójkątna z o delikatnych rysach z prostym nosem i czołem. Szyja smukła udekorowana kryzą. Nogi tylne umięśnione smukle nieco dłuższe od przednich. Ogon przepiękny, jedwabisty elegancko uniesiony, długi. Wszystko to sprawia ,że koty tej rasy są zupełnie wyjątkowe, piękne, eleganckie wręcz królewskie. CHARAKTER
Turecka angora jest kotem szalenie sympatycznym. Interesuje ją wszystko co dzieje się w jej otoczeniu. Bardzo lubi towarzyszyć różnym czynnościom wykonywanym przez właściciela a często staje się niezastąpionym pomocnikiem. Uwielbiają biegać i bawić się ganiając piłeczki. Bardzo chętnie aportuje rzucane przedmioty udowadniając swojemu właścicielowi jaka jest mądra i szybka. Uwielbia wysoko siadać i z pozycji tronu obserwować co się dzieje w domu. W stosunku do innych kotów są bardzo tolerancyjne, nie szukają zwady ,wolą zapraszać do wspólnej zabawy. Przychodzących gości muszą natychmiast obejrzeć i powitać głośnym miałknięciem. Przy „turkach” jak je potocznie nazywamy nie grożą samotne wieczory. Uwielbiają układać się na kolanach lub dekolcie i towarzyszyć w czytaniu książki czy oglądaniu telewizji. Bardzo lubią rozmowy z właścicielem, a na zadawane pytania zawsze odpowiadają zdecydownym miałknięciem. Mają bardzo podobną psychikę do psów. Reagują na atmosferę w domu i stany emocjonalne domowników. Jako jedna z najstarszych kocich ras jest dość łatwa w hodowli i odporna na choroby. Nie jest bardzo wymagającym kotem .Do szczęścia potrzebny jest jej ukochany właściciel , ciepłe miejsce i talerzyk z mięskiem.
