Gabient Weterynaryjny "Podaj Łapę"

28/04/2025

Jeszcze 3 dni i majówka:)

Rzadkie zdjęcie ukazujące jelenie zrywające się do lotu 🦅
📸

22/04/2025

Czy zaraz będzie majówka:)?

Czasem poniedziałek wita tak nagle, że jedyne, na co Cię stać, to schować się za drzewem i liczyć, że się rozmyśli..
📸 Marek Olesiewicz

18/04/2025

Z okazji zbliżających się Świąt Wielkanocnych życzę Państwu radości spokoju oraz zdrowia.

🌱 🐣W ten szczególny czas wiosennego odrodzenia
życzymy Państwu chwili wytchnienia, bliskości natury i wewnętrznego spokoju.
Niech budząca się do życia przyroda przypomina o sile odnowy, nadziei i harmonii -
zarówno w nas samych, jak i wokół nas. 🌿

🐣 Życzymy Świąt pełnych światła, życzliwości i refleksji
nad pięknem otaczającego świata.
Niech każdy spacer po lesie, polu czy nad rzeką będzie okazją do wdzięczności
za to, co dzikie, kruche i bezcenne –
i co warto wspólnie chronić dla przyszłych pokoleń. 🕊🌿🌳

🐣 Wesołych Świąt Wielkanocnych!

07/04/2025

Cztery pory roku w obiektywie

31/03/2025

Ciepłe kadry na zimny tydzień:)

24/03/2025

Ćwierkanie wróbelków mówi nam że już wiosna!

Wróbel domowy (Passer domesticus) to jeden z najbardziej rozpoznawalnych ptaków na świecie. Niewielki, krępy, z charakterystycznym, ćwierkającym głosem, towarzyszy człowiekowi od tysięcy lat. Jego dzieje nierozerwalnie splatają się z historią ludzkiej cywilizacji – od pierwotnych osad rolniczych po współczesne metropolie.

Przodkowie dzisiejszego wróbla prawdopodobnie po raz pierwszy związali się z człowiekiem na terenach Azji Mniejszej lub Persji około 10 tysięcy lat temu. To właśnie tam, wraz z rozwojem rolnictwa, znaleźli stałe źródło pożywienia i schronienia. Wkrótce podążyli za ludźmi, rozprzestrzeniając się niemal na każdy kontynent. Dzięki niezwykłej zdolności adaptacji wróbel skolonizował zarówno obszary miejskie, jak i wiejskie, preferując jednak tereny zasiedlone przez ludzi – podwórka, sady, place miejskie i parki.

Wróbel domowy to ptak krępy, z dużą głową i średniej długości ogonem. Samce w szacie godowej wyróżniają się czarnym „śliniakiem” na piersi, którego wielkość świadczy o ich kondycji i atrakcyjności. Jesienią ich upierzenie nieco traci kontrast, a barwy stają się bardziej stonowane. Samice i młode są skromniej ubarwione - dominują u nich odcienie szarości i brązu.

Ptaki te są niezwykle towarzyskie i głośne. Ich ćwierkanie, choć z pozoru chaotyczne, to skomplikowany system komunikacyjny, którym informują się nawzajem o niebezpieczeństwach, pożywieniu czy granicach prywatności. Wróble żyją w zwartym sąsiedztwie - odpoczywają razem, wspólnie żerują i nocują w kępach krzewów lub w gęstych koronach drzew.

Wróble łączą się w pary, ale są to związki raczej luźne, pozamałżeńskie epizody są u nich na porządku dziennym. Są niezwykle plastyczne w wyborze miejsc na gniazda – zakładają je wszędzie tam, gdzie mogą; w szczelinach budynków, w latarniach ulicznych, pod dachami czy w budkach lęgowych. Ich gniazda często mają kulisty kształt, co w przeszłości zapewniało ochronę przed słońcem i chłodem.
Gatunek ten wyprowadza kilka lęgów ( do czterech!) w ciągu roku. Obie płcie uczestniczą w budowie gniazda, wysiadywaniu jaj i karmieniu piskląt. Choć młode szybko osiągają dojrzałość płciową (około pół oku), to pierwsze lęgi najmłodszych osobników rzadko kończą się sukcesem.

Pomimo że wróbel wydaje się wszechobecny, w wielu rejonach Europy jego populacja dramatycznie spada. Powodem są zmiany w krajobrazie miejskim - wycinanie krzewów, nadmierne koszenie trawników i nowoczesne metody ocieplania budynków, które ograniczają dostępność miejsc do gniazdowania.

Historia zna też przypadki celowego tępienia wróbli. Najbardziej dramatycznym przykładem była akcja prowadzona w Chinach w latach 50. XX wieku. Mao Zedong uznał, że ptaki te przyczyniają się do strat w plonach, i zarządził ich masową eksterminację. W krótkim czasie wróble niemal całkowicie zniknęły z chińskiego krajobrazu. Efekt był katastrofalny -pozbawione naturalnego wroga owady, zwłaszcza szarańcza, rozmnożyły się do niekontrolowanego poziomu, powodując klęskę głodu, która pochłonęła miliony ludzkich istnień.

Wróbel to ptak, który na stałe wpisał się w naszą codzienność. Jego obecność przypomina, że natura potrafi doskonale odnaleźć się w świecie ludzi - dopóki my sami jej na to pozwalamy. Dlatego warto zadbać o miejsca, które sprzyjają jego przetrwaniu - sadzić krzewy, nie wypuszczać bez nadzoru kotów do ogródków i na podwórka Bo czy ktoś wyobraża sobie ciszę w mieście bez radosnego wróblowego ćwierkania?
📸Cezary Korkosz, wróbel

17/03/2025

Motyl symbol odrodzenia. Może już niedługo wiosna obudzi się:)

12/03/2025

Solidny leśny dom dla pokoleń:)

Dzięcioły – leśni deweloperzy bez haczyków
Jeśli myślisz, że w lesie nie ma deweloperki, to spójrz na dzięcioły. Te ptasie ekipy budowlane robią to, co ludzkim firmom wychodzi coraz gorzej – tworzą mieszkania solidne, ekologiczne i dostępne… dla każdego, kto się wprowadzi.

I tu właśnie tkwi różnica. Dzięcioły nie budują dla zysku, nie kombinują z kredytami, nie spekulują gruntami. A przede wszystkim – nie zmuszają nikogo do płacenia milionów za dziuplę, w której nawet człowiek nie zmieści łóżka. Ot, uczciwa robota: wykuć, zamieszkać, wychować młode i… zostawić dla kolejnych lokatorów.

Bo dziuple dzięciołów to leśny rynek wtórny w najlepszym wydaniu. W kolejnym sezonie lęgowym wprowadzają się do tych lokali także inni mieszkańcy lasu: sowy, szpaki, sikory, a nawet drobne ssaki. Nie ma biur sprzedaży, umów na połowę życia i dodatkowych opłat za „widok na puszczę” – kto pierwszy, ten lepszy.

Co ciekawe, dzięcioły są kluczowymi lokatorami lasu. Jako tzw. gatunki zwornikowe (keystone species) wpływają na całe leśne społeczeństwo. Gdyby ich zabrakło, wiele innych zwierząt zostałoby bez schronienia, a drzewa no cóż – miałyby więcej wrogów wśród bezkręgowców, którymi żywią się te ptaki.

Spośród tych bębniących w drzewa pięknisiów, szczególnie wyróżnia się dzięcioł czarny – którego nie da się pomylić z innym. Dlaczego? To największy z polskich dzięciołów (większy od kawki. No i tak jak kawka, jest praktycznie cały czarny.
Ten deweloper nie bawi się w drobne prace wykończeniowe – wióry lecą na wszystkie strony, jakby ktoś odpalił leśną tartak-maszynę. Ale efekt? Solidna, przestronna dziupla, której nie powstydziłby się żaden ptasi architekt!
fot. Cezary Korkosz
Dzięcioły; zielony i czary - rozpoznacie, który to który? 🙃

05/03/2025

Gabinet nieczynny
od 6 do 10 marca

03/03/2025

Kruk i wilk jeden ptak drugi ssak, ale do jedzenia potrafią naprowadzać się wzajemnie:)

27/02/2025

W grupie można więcej zobaczyć:)

No i znowu koty!
ale to dobrze! Im więcej rysi - tym lepiej!
W końcu jest ich u nas tak mało!
Ustawiły się jak figurki! ❤️

Połowa lutego. Rysica chodzi wciąż z zeszłorocznymi kociętami. Siedzą w dobrym punkcie do obserwacji Lasu.
Zdjęcie z fotopułapki - monitoring liczebności rysia
euroazjatyckiego - projekt LECA: „Wspieranie współistnienia i ochrony dużych drapieżników w Karpatach”
©2025 Bartosz Pirga, Bieszczadzki Park Narodowy

12/02/2025

W dniu dzisiejszym gabinet po południu nieczynny

11/02/2025

URLOP
gabinet nieczynny
od 17 do 26 lutego