Ja i PieSenta

30/06/2025

Były wolontlriatowy podopieczny, starszy Pan, na którego zaufanie trzeba było poczekać🚶‍♂️🐕wraz z Opiekunem w wakacyjnym nastroju . Bonzo pozdrawia z wakacji - pierwszy dzień, a on już penetruje jeziora w Borach Tucholskich 🙂.

16/06/2025

09/06/2025

Katowice

22/05/2025

Kruszyna szuka domu

JAGNA (13002)
Mam na imię Jagna. I choć los rzucił mnie w zupełnie nieznane miejsce, wierzę, że moja historia jeszcze się dobrze skończy. 10 kwietnia 2025 roku trafiłam do schroniska „Psitul mnie”. Zabrano mnie z ul. Hallera – krążyłam tam samotnie, zmęczona, zagubiona… Bez człowieka, który poprowadziłby mnie dalej. Na sobie miałam stare, wysłużone szelki, a do nich przypięty był stary numerek szczepienia – sprzed ponad 11 lat. To mówiło jedno: przez większość mojego życia miałam dom. Byłam przerażona. Wszystko było nowe, obce, pachniało inaczej. Ale personel schroniska od razu zauważył, że nie jestem psem „z przypadku”. Zadbali o mnie – delikatnie, cierpliwie. Przeszłam badania i okazało się, że potrzebuję leków na tarczycę i zabiegu sanacji jamy ustnej. Po wizycie w klinice weterynaryjnej wróciłam jakby lżejsza – wolna od bólu, jakby ktoś odjął mi z serca cały ten ciężar. I wtedy też się coś zmieniło… Otworzyłam się. Zaczęłam szukać kontaktu z człowiekiem, przestałam się bać. Jem chętnie, leki przyjmuję grzecznie. Wiem, że to dla mojego dobra – mam już swoje lata, wiem co to znaczy zaufać. Ale mimo tej zmiany w sercu, tęsknota gdzieś we mnie siedzi. Bo przecież całe moje życie toczyło się wokół codziennych rytuałów – może wspólne śniadania, może drzemki na ulubionym fotelu, może wieczorne spacery w ciszy. Wszystko to, co było znajome – zniknęło. W schronisku robią co mogą – rozklejają ogłoszenia, proszą znajomych o pomoc, szukają mojego człowieka. Nie poddają się. Ale czas płynie… a ja czekam. Jeśli jednak mój dawny opiekun nie odnajdzie się – będę bardzo, bardzo pilnie szukać nowego domu. Takiego, który zrozumie starszą sunię z własnym rytmem, potrzebującą spokoju, stabilności i cierpliwości.

Nie wiem ile mam czasu. Ale wiem, że chcę go spędzić u boku kogoś, kto jeszcze raz nauczy mnie, czym jest dom.

01/04/2025

🟨 Już więcej nie krzykniesz na psa. Naukowcy zbadali, jak nasi pupile emocjonalnie reagują

Aby dowiedzieć się, jak psy towarzyszące reagują na karcenie, zespół pod przewodnictwem Any Catariny Vieira zaangażował 42 psy ze szkół szkoleniowych opartych na nagradzaniu jedzeniem lub zabawą, a także 50 psów uczestniczących w programach treningowych opartych na karceniu zwierząt krzykiem i szarpnięciami smyczy, a oraz nauce siadu z użyciem siły fizycznej.

Naukowcy nagrywali obie grupy psów psy podczas treningu, a przed i po ćwiczeniach badali ich ślinę na obecność hormonu stresu – kortyzolu. Psy uczestniczące w negatywnych programach wykazywały podczas treningu więcej zachowań związanych ze stresem, takich jak lizanie warg i ziewanie, a po treningu miały dużo wyższe poziomy kortyzolu w ślinie niż przed nim. Psy w grupie szkoleniowej opartej na nagradzaniu nie wykazały żadnych zmian w poziomie kortyzolu ani podczas szkolenia, ani w domu.

Aby potwierdzić, czy stres, którego psy doświadczyły podczas treningu, utrzymywał się również długo po nim, badacze zmierzyli, w jaki sposób psy reagowały na nagrodę w postaci jedzenia.

Najpierw wyszkolili je tak, aby kojarzyły jedną stronę pokoju z miską wypełnioną pyszną kiełbasą i omijały drugą stronę, gdzie czekała na nich pusta. Po upewnieniu się, że psy są odpowiednio wytrenowane, badacze stawiali pustą miskę mniej więcej pośrodku pokoju i obserwowali, jak szybko zwierzęta się do niej zbliżały. Obserwacje wykazały, że psy poddawane pozytywnym treningom podbiegały do niej w ekscytacji, a te nazywane przez badaczy pesymistycznymi zbliżały się do niej bardzo powoli.

"Szkolenie oparte na karceniu może wydawać się skuteczne, ale niesie za sobą długotrwałe negatywne konsekwencje” – mówi Marc Bekoff, biolog ewolucyjny z Uniwersytetu Colorado w Boulder, który prześledził badania przeprowadzone w Portugalii – "Tak trenowane psy żyją w ciągłym stresie".

I chociaż publikacja nie odnosi się do tego, która metoda szkolenia jest bardziej skuteczna, Bekoff mówi, że i ona, i starsze badania psów policyjnych stanowią wystarczający dowód na to, że właściciele psów powinni unikać tresury opartej na negatywnych emocjach.

Fakt, szkolenie oparte na nagradzaniu może trwać nieco dłużej, ale przynajmniej pies nie żyje w ciągłym lęku i może cieszyć się pełnią pieskiego życia.

📸 fot. AdobeStock

08/03/2025

Sugestia dla opiekunów psa czy kota który jest alergikiem, zmieniasz karmy , na mono białkowe dostaje sterydy a i tak jest nie najlepiej .

13/01/2025

Kira spotykamy się co poniedziałek na wolontariacie , chętnie by zamieniła schronisko na domowe pielesze u boku swego opiekuna . Pomóż udostępnij .