30/04/2025
Pomór królików typu 2 w Polsce!
W Polsce odnotowano nowe przypadki pomoru królików typu 2 (RHDV-2, Rabbit Hemorrhagic Disease Virus 2). To niezwykle groźna, wysoce zaraźliwa i często śmiertelna choroba wirusowa, atakująca zarówno króliki domowe, jak i dzikie zające. Sytuacja jest poważna, dlatego apelujemy o ostrożność i zastosowanie profilaktyki.
Pomór królików typu 2 to choroba wywoływana przez wariant wirusa RHDV-2, który pojawił się w Europie w 2010 roku, a w Polsce został potwierdzony kilka lat później.
RHDV-2 charakteryzuje się szybkim przebiegiem i wysoką śmiertelnością. W postaci nadostrej zakażenie może prowadzić do nagłej śmierci królika, często bez wcześniejszych wyraźnych objawów klinicznych. W innych przypadkach mogą wystąpić:
gorączka,
apatia,
brak apetytu,
trudności z oddychaniem,
krwawienia z nosa lub otworów naturalnych.
Śmierć następuje zwykle w ciągu 12–72 godzin od pojawienia się pierwszych objawów.
Obecnie nie istnieje skuteczna terapia dla królików zakażonych wirusem RHDV-2. Leczenie objawowe i intensywna opieka weterynaryjna mogą jedynie nieznacznie zwiększyć szanse na przeżycie. Dlatego kluczową rolę odgrywa profilaktyka — przede wszystkim wczesne i regularne szczepienia ochronne.
Właściciele królików powinni natychmiast skontrolować książeczki zdrowia swoich pupili i upewnić się, że zwierzęta posiadają aktualne szczepienia przeciwko RHDV-2. Należy pamiętać, że popularna szczepionka Pestorin chroni przed klasycznym pomorem (RHDV-1) oraz myksomatozą, ale nie zapewnia ochrony przed RHDV-2!
Obecnie dostępne na polskim rynku skuteczne szczepionki przeciwko RHDV-2 to m.in.:
-Nobivac myxo RHD plus
- Eravac — skierowana wyłącznie przeciwko RHDV-2.
Szczepienia powinny być powtarzane regularnie, według schematu zaleconego przez lekarza weterynarii, aby utrzymać wysoką odporność zwierzęcia.
Poza szczepieniami ważne są także inne środki ostrożności:
ograniczenie kontaktu z dzikimi królikami i zającami,
unikanie miejsc, w których mogło dojść do zakażenia (np. parki, łąki, wybiegi dla królików bez nadzoru sanitarnego),
dbanie o czystość klatek, transporterów i akcesoriów
dezynfekcja butów, rąk oraz odzieży po spacerach lub pracy na świeżym powietrzu.
Wirus może być przenoszony nie tylko przez chore zwierzęta, ale także przez ludzi (np. na butach lub ubraniach), inne zwierzęta domowe czy owady.