Lecznica dla koni lek. wet .Piotra Stachowiaka

17/06/2025

Nowa lekarka w zespole !
Nazywam się Karolina Kulbacka, ukończyłam weterynarię na Uniwerystecie Warmińsko-Mazurskim w Olsztynie. Moja przygoda z końmi zaczęła się już w dzieciństwie, a od 2017 roku jestem posiadaczką stajni i koni na Warmii, z ktorej pochodzę. Od początku swojej drogi weterynaryjnej interesuję się głównie chorobami wewnętrznymi, szczególnie układem oddechowym. Prywatnie w wolnych chwilach gram na saksofonie, jeżdżę na rolkach i chodzę na długie leśne spacery z psem.

27/02/2025

Cesarskie cięcie:
Narodziny zdrowego źrebiecia, to wspaniala, długo wyczekiwana przez hodowce chwila, jednak życie pisze różne scenariusze i czasami jedynym wyjściem aby rozwiązać trudny poród jest cesarskie cięcie.
Wskazania do wykonania cesarskiego cięcia to m. in.:
-nieprawidłowe ułożenie płodu, uniemożliwiajce naturalny poród, gdy manipulacje lekarza w celu poprawy ułożenia płodu są niemożliwe lub nieskuteczne,
-zbyt duży płód względem dróg rodnych klaczy,
-ciąża bliźniacza ze wzajemnie splątanymi płodami,
-wady rozwojowe płodu uniemożliwiajce naturalny poród,
-skręt macicy niemożliwy do odprowadzenia.
W dużym skrócie zabieg polega na wprowadzeniu klaczy znieczulenie ogólne, odpowiednim jej ułożeniu, wykonaniu cięcia wzdłuż linii białej brzucha, przez kolejne tkanki aż do macicy, a następnie wydostaniu płodu na zewnątrz. Skuteczność operacji zależy w dużej mierze od czasu (szczególnie jeśli chodzi o przeżywalność źrebiąt) który upłynął od wykrycia problemu do przeprowadzenia cesarskiego cięcia oraz stanu ogólnego klaczy i choć jest to zabieg obarczony sporym ryzykiem, to przy szybkim, prawidłowym rozpoznaniu i niezwłocznym działaniu rokowania i wskaźnik przeżywalności są dobre.
Lek.wet. Joanna Gregorczyk

21/12/2024

26/11/2024

Departament Weterynaryjny FEI pragnie ostrzec społeczność jeździecką o wybuchu neurologicznej epidemii herpeswirusa koni typu 1 (EHV-1) we Francji. Wybuch epidemii miał miejsce na zawodach, które odbyły się w Le Mans w dniach 1–3 listopada 2024 r. i od 20 listopada spowodował nawet ofiar...

08/10/2024

Wnętrostwo

Wnętrostwo (cryptorchismus) - jest najczęściej występującą wrodzoną wadą rozwojową koni, polegającą na pozostaniu jądra w obrębie jamy brzusznej lub kanału pachwinowego. Może dotyczyć jednego lub obu jąder. Szacuje się , że wnętrostwo występuje u 2 do 8% populacji koni, może być jednak znacznie wyższe w rasach predysponowanych takich jak konie islandzkie, konie fryzyjskie, kuce, perszerony czy quarter horse .

Na czym polega wnętrostwo i jakie są jego konsekwencje ?

Większość ogierów rodzi się z jądrami, które znajdują się w obrębie kanału pachwinowego.W normalnych okolicznościach w pierwszych tygodniach życia w miarę zaniku jądrowodu, jądra opuszczają się do worka mosznowego, jeżeli proces ten zostaje zaburzony na którymś z etapów zstępowania, dochodzi do wnętrostwa. Fizjologiczne ułożenie jąder w obrębie worka mosznowego zapewnia odpowiednią temperaturę do prawidłowo zachodzącego procesu spermatogenezy. Pozostanie ich w obrębie jamy brzusznej lub kanału pachwinowego doprowadza do zmian atroficznych i w konsekwencji zaburza proces produkcji plemników. W przypadków wnętrów jednostronnych liczba plemników w ejakulacie jest obniżona, podczas gdy wnętry obustronne pozostają bezpłodne. Jednocześnie zachowana funkcja wydzielnicza komórek śródmiąższowych prowadzi do ciągłej produkcji hormonów odpowiedzialnych za typowo ogierzy behawior, z elementami podwyższonego libido i agresji.

Rodzaje wnętrostwa

Wyróżniamy cztery podstawowe rodzaje wnętrostwa:

brzuszne - jedno lub oba jądra znajdują się w jamie brzusznej

częściowo brzuszne - jądro znajduje się częściowo w jamie brzusznej, najądrze w kanale pachwinowym

kanałowe - jądro znajduje się w kanale pachwinowym

powierzchniowe kanałowe - jądro znajduje się na granicy zewnętrznego pierścienia kanału pachwinowego

Diagnostyka wnętrostwa

W celu zlokalizowania jądra wykonuje się badanie palpacyjne i ultrasonograficzne okolicy pachwinowej ogiera, a w przypadku braku jądra w okolicy pierścienia zewnętrznego kanału pachwinowego, badanie palpacyjne oraz ultrasonograficzne poprzez prostnicę.

W rozpoznawaniu wnętrostwa wykorzystuje się również oznaczenie hormonów takich jak testosteron, siarczan estronu lub estrogeny całkowite lub hormon anty-Mullerowski i testosteron oznaczany po stymulacji hCG. Stężenie hormonów może się wahać w zależności od wieku, pory roku oraz rodzaju wnętrostwa, jednak przyjmuje się, że ich poziom jest wyższy u zwierząt posiadających tkankę jądrową czyli ogierów i wnętrów.
lek.wet.Marta Zapędowska

23/09/2024

Konsultacje okulistyczne !
Dnia 3.10.2024 ( czwartek ) będzie u nas w lecznicy dr n.biol. lek.wet., ESE ECVO (Eye Scheme Examiner European College of Veterinary Ophthalmology) Anna Cisło-Sankowska ! Osoby chętne , aby przyjechać proszę o kontakt lek.wet.Aleksandra Zakryś 696091753

O mnie dr n.biol. lek.wet., ESE ECVO (Eye Scheme Examiner European College of Veterinary Ophthalmology) Anna Cisło-Sankowska Absolwentka Wydziału Medycyny Weterynaryjnej we Wrocławiu. Członek International Equine Ophthalmology Consortium. Okulistyką weterynaryjną zajmuje się od 2005 roku. Pod...

05/09/2024

Nowe zagrożenie wśród koni – Gorączka Zachodniego Nilu

W ostatnim czasie potwierdzony został pierwszy przypadek zakażenia wirusem Zachodniego Nilu u koni w Polsce. Problem ten przywędrował do naszego kraju z cieplejszych stref klimatycznych, a zwiastowała go zwiększona śmiertelność dzikich ptaków, głównie z rodziny krukowatych, związana z zakażeniem właśnie tym wirusem.

Czym jest wirus Zachodniego Nilu i jak się przenosi?

Jest to wirus należący do rodziny Flaviviridae, istnieje szczep amerykański i europejski (linia 1 – silniejsza) oraz afrykański (linia 2 – słabsza). Atakuje mózg, opony mózgowe i rdzeń kręgowy.
Rezerwuarem wirusa są ptaki wolno żyjące, domowe i egzotyczne – wrony, kruki, kawki i inne.
Wrażliwy na zakażenie oprócz koni jest również CZŁOWIEK. Poza tym zakażeniu mogą ulec gryzonie, psy i koty.
Wirus nie przenosi się przez kontakt bezpośredni (z konia na konia, z człowieka na człowieka), ale wyłącznie przez owady krwiopijne – szczególnie komary rodzaju Culex (biotypy Culex pipiens pipiens oraz Culex pipiens molestus), które występujące w Polsce.

Jakie objawy powinny zwrócić naszą uwagę?

Objawy pojawiają się od 3 do 14 dnia po zakażeniu i są nimi:
- niekiedy gorączka;
- objawy kolkowe;
- zmiana zachowania, płochliwość;
- wzmożone odruchy, drżenie mięśni głowy i szyi;
- niezborność, brak koordynacji głównie tylnych kończyn, potykanie się, trudności ze wstawaniem;
- ruchy maneżowe, napady padaczkowe;
- porażenie i śmierć, która występuje nawet u 30% zakażonych koni
- w przypadku zakażenia linią 2 wirusa przebieg jest bezobjawowy lub subkliniczny

Czy istnieje leczenie i jak chronić konie przez zakażeniem?

Niestety nie ma skutecznego leczenia, a terapia opiera się na leczeniu objawowym. Jeśli podejrzewamy zakażenie należy wysłać próbki krwi do badania.
Złą wiadomością jest również brak szczepionki zarejestrowanej w Polsce. Jedyną formą obrony przed wirusem jest ograniczenie ekspozycji koni na wektor, którym są komary, poprzez stosowanie środków odstraszających komary, usuwanie źródeł stojącej wody, padokowanie koni w derkach siatkowych, czy też sprowadzanie koni do stajni w godzinach największej aktywności komarów.

Karolina Kulbacka

04/09/2024

Artroskopia stawu kolanowego

22/08/2024

SARKOIDY

Sarkoidy to najczęściej występujące zmiany skóry zarówno u koni jak i innych koniowatych takich jak muły,osły czy zebry. Są z reguły łagodnymi guzami nie dającymi przerzutów do organów wewnętrznych, jednakże ze względu na dużą ich zmienność zarówno w obrębie typu, szybkości wzrostu, wielkości jak i umiejscowienia, w pewnym momencie mogą stać się dość agresywne, powodując poważne konsekwencję dla dobrostanu konia.

Powstawanie sarkoidów uwarunkowane jest poprzez szereg czynników, między innymi wiek , ekspozycja komórek na działanie toksycznych związków chemicznych oraz patogenny wpływ wirusów onkogennych. Za główny czynnik etiologiczny sarkoidów powstających u koniowatych przyjmuje się wirusy należące do rodziny Papillomaviridae - wirus bydlęcy brodawczaka typu 1 (BPV1) oraz w mniejszym stopniu, typu 2 (BPV2).

Sarkoidy mogą pojawiać się w dowolnej części ciała zwierzęcia, jednakże najczęściej spotykane są w obszarach o cienkiej skórze takich jak powieki, uszy, okolice warg, przyśrodkowe części ud czy okolice moszny. Wyróżniamy sześć zasadniczych typów sarkoidów:

Płaskie - nie wystające ponad obszar skóry, najczęściej w formie okrągłych zmian pozbawionych włosów, łatwo mylone ze zmianami grzybiczymi . Najczęściej spotykane w obrębie powiek, uszu, chrap i szyi
Brodawkowate - wyglądem przypominające strup lub brodawkę, mogą zawierać mniejsze guzki , najczęściej spotykane w obrębie głowy , genitaliów oraz uszu i pachwin
Guzowate - ograniczone, dość tęgie guzy, które względnie łatwo ulegają owrzodzeniu i krwawieniu. Mogą być zlokalizowane w lub tuż pod skórą w obszarze kącików oka lub genitaliów
Fibroblastyczne - cechują się nie regularnym wzrostem, ich powierzchnia jest na ogół wilgotna oraz przekrwiona z występującymi często owrzodzeniami i krwawieniami. Najczęściej spotykane są w obrębie klatki piersiowej, kończyn oraz szyi i podbrzusza
Mieszane - które stanowią połączenie dwóch lub więcej typów , występujące najczęściej na głowie lub genitaliach
Złośliwe - rzadko występujące, szybko rozprzestrzeniające się na duże powierzchnie guzy, które cechuje równie szybki wzrost.

Wstępna diagnoza sarkoidów opiera się na ich wyglądzie zewnętrznym, jednakże jedynym pewnym sposobem ich zdefiniowania jest wykonanie badania histopatologicznego przeprowadzanego na podstawie wypreparowanego i przesłanego do laboratorium guza, lub, w przypadku postaci wrzodziejących i fibroblastycznych, wykonując rozmaz w kierunku obecności materiału genetycznego wirusa brodawczaka bydlęcego.

Istnieje wiele różnych metod usuwania sarkoidów zależnych od ich umiejscowienia, tempa wzrostu, typu oraz wielkości. Najpilniejszej interwencji weterynaryjnej podlegają sarkoidy, które ulegają pęknięciu lub owrzodzeniu, gdyż w takich sytuacjach mamy wysokie ryzyko wystąpienia infekcji innego typu. Wyróżniamy między innymi :

Metodę operacyjną - polega ona na usunięciu całości zmiany z odpowiednim marginesem bezpieczeństwa. Jest ona najczęściej stosowana w przypadku lokalizacji sarkoidów w miejscach niewygodnych dla konia takich jak np. powieka
Zamrażanie - polega na zastosowaniu niskich temperatur (-20 stopni) w celu wymrożenia zmian a następnie ich usunięciu. Stosowana często w przypadku zmian sąsiadujących z delikatnymi strukturami jak np. oko.
Terapia odpornościowa - istnieje kilka różnych terapii odpornościowych, ich wspólną cechą jest stymulacja układu odpornościowego zwierzęcia do samoczynnego zwalczania zmiany. Osiąga się to między innymi przez zastosowanie szczepionek podawanych bezpośrednio do sarkoida lub zastosowanie odpowiednich komponentów ziołowych, w przypadku łagodnych form sarkoidozy lub jako wspomaganie wcześniej wymienionych form leczenia.
Lek .wet . Marta Zapędowska

24/04/2024

W naszej lecznicy oferujemy zabiegi za pomocą urządzenia Repuls Vet. Jest to opatentowana metoda leczenia bólu i stanów zapalnych zarówno ostrych jak i przewlekłych przy użyciu lampy
wyposażonej w cztery diody emitujące zimne, czerwone światło, wyłącznie w zakresie światła widzialnego. Jeden zabieg trwa do 20 minut a ilość zabiegów zależna jest od pacjenta. Badania naukowe wskazują że wykorzystanie tego urządzenia zmniejsza produkcję mediatorów stanu zapalnego, między innymi 12-okso leukotrienu B4 co hamuje stan zapalny, zmniejsza bolesność i przyspiesza gojenie.
Dla kogo jest ta usługa? Urządzenie Repuls Vet jest z powodzeniem używane do leczenia i wspomagania regeneracji w przypadku, między innymi: zapaleń mięśni, ścięgien i stawów, leczenia ran pooperacyjnych i pourazowych oraz kissing spine syndrome.
Zapraszamy do kontaktu i korzystania z naszych usług.

18/04/2024

SKRĘT MACICY

Skręty macicy mogą przebiegać w każdą stronę i wynosić od 180 do 540 stopni, występuje najczęściej dogłowowo od szyjki macicy. Skręt bierzemy pod uwagę zawsze w przypadku klaczy powyżej 8 miesiąca ciąży wykazującej objawy morzyskowe , ale również gdy mamy do czynienia z zaburzeniami porodu przebiegającego w prawidłowym terminie.

W celu ustalenia rozpoznania wykonywane jest badanie rektalne , w którym wyczuć można napięte więzadło szerokie macicy, przebiegające dogrzbietowo z jednej na drugą stronę, wskazując tym samym kierunek skrętu. W przypadku podejrzenia pęknięcia macicy lub śmierci płodu, przydatne może okazać się badanie ultrasonograficzne wykonywane przez powłoki brzuszne.

Leczenie można podzielić na postępowanie nie-chirurgiczne (odkręcanie macicy u klaczy rodzącej od dojścia dolno-bocznego oraz przetaczanie klaczy przez grzbiet – obie metody mocno dyskusyjne) oraz chirurgiczne poprzez wykonanie laparotomii na klaczy stojącej lub , ukazanym na poniższych zdjęciach – cięciu pośrodkowym brzucha.

Rokowania dla płodu uzależnione są w dużej mierze od stopnia w jakim zostaje upośledzone krążenie w obrębie macicy oraz czasu jaki upłynie od momentu powstania skrętu do jego repozycji. W wielu przypadkach odprowadzenie skrętu zostaje wykonane zbyt późno w wyniku czego dochodzi do poronienia lub urodzenia w terminie martwego płodu.

lek.wet.Marta Zapędowska