18/11/2025
Er wordt bijzonder makkelijk gedacht over (chemische) castratie. Wanneer een reu zijn eerste testosteron-piek doormaakt, is dit het meest gegeven advies door alle "deskundigen". Dat lang niet alle ongewenste gedragingen hormonaal gestuurd zijn, zelfs maar een paar, wordt dan volledig aan voorbij gegaan. Wanneer een gedraging vanuit onzekerheid getriggerd wordt, zoals onzekere agressie, kan het wegvallen van Testosteron zelfs een enorm negatief effect hebben. Daarnaast heeft (chemische) castratie (een negatief) effect op de ontwikkeling van het lichaam en de hersenen van de hond en dus niet zomaar aan te raden om op jonge leeftijd te doen.
Ergens in de tijd is er besloten dat een hond nog nèt wel een pup mag zijn, maar zodra hij een jaar oud is, moet hij maar gewoon volwassen zijn en zich ook zo gedragen. Tja, die puberteit zal hij toch door moeten, of we het leuk vinden of niet. Het is niet altijd even makkelijk en ze halen soms het bloed onder je nagels vandaan, maar ze doen het niet om je te plagen. Hun brein vertelt ze om de wereld te ontdekken en zich voort te planten. Kortom, ze kunnen er niks aan doen. Net als onze puber-kinderen 🤷♀️
Collega gedragstherapeut Pascalle Roulaux doet al jaren onderzoek naar de effecten van castratie en sterilisatie bij reuen en teven op hun gedrag. Samen met Ineke van Herwijnen heeft ze onderstaand artikel geschreven, over de effecten van chemische castratie, de beweegredenen van eigenaren om hiervoor te kiezen en al dan niet overgaan tot operatieve castratie. Super interessant om te lezen en ook om Pascalle's lezingen over dit onderwerp te volgen.
