06/09/2025
🔐 😶 HET DISKREDIET VAN VALERIUS GEIST 😶 🔐
Gisteren verscheen er een artikel in de Telegraaf waarin een bioloog en een ecoloog waarschuwen dat de situatie met wolven in Nederland aardig in de pas loopt met de escalatieladder van de wetenschapper Valerius Geist.
Lees meer over de 7 fases van Geist in dit artikel van Paul Bouwmeester: https://dejacht.nl/actueel/artikelen/de-wolf-in-bewoonde-omgeving/
Deze theorie van Geist wordt echter door de meeste wetenschappers die zich met wolven bezighouden middels stigmatisering wetenschappelijk gemarginaliseerd en gebagatelliseerd. Glenn Lelieveld laat dit openlijk zien met zijn persoonlijke reactie aan de beheerder van Facebookgroep Geen Wolf in Cultuurlandschap. Zie afbeelding hieronder, die wij kregen van meerdere volgers.
Dit fenomeen wordt in de wetenschap intellectuele discreditering genoemd. Waarom gebeurt dit?
Valerius Geist was een invloedrijke en productieve wetenschapper op het gebied van zoogdiergedrag, ecologie en natuurbeheer, met een bijzondere focus op grote hoefdieren zoals herten, schapen, geiten en bizons. Op deze onderwerpen heeft hij een groot aantal gevalideerde en alom geaccepteerde wetenschappelijke publicaties op zijn naam.
Nadat hij zelf tijdens veldstudies ook ervaringen met wolven op deed, verschenen er ook publicaties over wolven van zijn hand. Hierin waarschuwde hij onder andere met de zeven fases van de escalatieladder voor het proces dat zich zal voltrekken als mensen en wolven gemakkelijk met elkaar in aanraking kunnen komen.
Zie: https://www.skinnymoose.com/bbb/2009/09/01/wolves-when-ignorance-is-bliss/ en
https://web.archive.org/web/20150408214619/http://wolfeducationinternational.com/wp-content/uploads/2014/04/Carnegie-No.1-edited.pdf
De publicaties zijn volgens de criteria voor wetenschappelijk onderzoek niet evidence-based, omdat de stappen voor gevalideerd onderzoek en de stappen voor wetenschappelijke erkenning niet zijn doorlopen. Daarom wordt er door Geist zelf bij meerdere van zijn publicaties over wolven gesproken over “een essay”. Een essay is een korte, gestructureerde tekst waarin de schrijver zijn of haar visie, analyse of argumentatie over een bepaald onderwerp presenteert. Het wordt vaak gebruikt in academische, journalistieke of opiniërende contexten.
De wetenschappers die de publicaties over wolven van Geist verwerpen, vinden zijn visie te rigide en generaliserend en ze vinden dat het niet aansluit bij de realiteit in Europa. Ook vinden ze het alarmistisch en opruiend.
Ze wijzen erop dat zijn conclusies niet representatief zijn voor alle ecosystemen. Omdat er wetenschappelijke studies zijn die juist wijzen op positieve ecologische effecten, zoals regulatie van overpopulatie en herstel van vegetatie. Op zich is dit opmerkelijk, omdat ze daarbij verwijzen naar wetenschappelijk onderzoek in Yellowstonepark en klaarblijkelijk de uitkomsten van dergelijke onderzoeken wel representatief vinden voor Europa en Nederland. Terwijl iedereen kan zien dat die vergelijking volledig mank gaat aangezien Yellowstonepark een vrijwel onbewoond natuurpark in de VS van 9000 km² is en het grootste natuurgebied in Nederland, De Veluwe slechts 1000 km² groot is en doorkruist wordt met (snel)wegen waar bovendien een paar miljoen mensen wonen.
In zijn publicaties benoemt Geist gewenning aan mensen, ook wel habituatie genoemd als grootste risicofactor waardoor wolven gevaarlijk voor mensen kunnen worden. Habituatie is in het dichtbevolkte Nederland onontkoombaar. In ons essay Wij(s) met wolven (2022) wordt er al voor habituatie in Nederland gewaarschuwd. En vele diergedragsdeskundigen en mensen met praktijkervaring met dieren roepen dat ook al vanaf het begin dat er wolven in Nederland kwamen.
Als tweede wordt door Geist het voeren van wolven aangegeven. Velen van jullie kennen wel de beelden die rondgingen van fotografen die wolven voerden voor de perfecte foto. Daarnaast zijn er natuurlijk ook onze prullenbakken in recreatiegebieden en zwerfafval. En dragen natuurorganisaties hun steentje bij met het neerleggen van valwild (doodgereden reeën en zwijnen bijvoorbeeld) in het kader van hun project “Dood doet leven”. Allemaal voedsel waar de geur van mensen aan kleeft. Dit versterkt en versnelt de habituatie van wolven.
Laten we nu even kijken naar een wetenschappelijk onderzoek dat wel evidence-based, peer-reviewed en gevalideerd is. De publicatie The fear of wolves (2002) van John Linnell et al. Et al betekent dat er vele wetenschappers hebben meegewerkt en geschreven.
Zie: https://digitalcommons.unl.edu/wolfrecovery/27/
In dit rapport worden vier factoren genoemd die het risico voor aanvallen op mensen flink vergroten. Deze zijn:
1. Habituatie
2. Een sterk gecultiveerd landschap
3. Provocatie
4. Rabiës
Kijkend naar de situatie in Nederland zien we dat nummer 1 en 2 overduidelijk van toepassing zijn, waarbij de habituatie versterkt en versneld wordt door (onbedoeld) voeren. Maar ook provocatie kan aan de orde zijn, zij het meestal onbedoeld. Door de drukte in ons land en het snel toenemende aantal wolven zullen steeds meer wolven in de knel komen bij de zoektocht naar leefruimte. Mensen (en hun honden) kunnen dan door wolven als provocerend worden ervaren, wat agressie uit kan lokken. Los van dat mensen en hun honden ook gewoon als beschikbare prooi gezien kunnen worden, doordat ze talrijk aanwezig zijn en geen gevaar voor wolven vormen. Wat de wolven geleerd hebben via habituatie.
Samengevat: Als we kijken naar de situatie in Nederland kunnen we de fases in de escalatieladder van Geist afvinken. De eerste aanvallen op mensen hebben we bovendien al gehad (volwassenen en kinderen). Het gevalideerde onderzoek van Linnell et al. bekrachtigt dat hetgeen in Nederland gaande is daadwerkelijk een flinke waarschuwing zou moeten zijn.
Conclusie: Professor Valerius Geist is op de onderwerpen van de wetenschappelijke onderzoeken die hij heeft gedaan een gerespecteerd en gevalideerd wetenschapper. Daarvan mag je verwachten dat een essay van zijn hand vanuit zijn wetenschappelijke ervaring goed doordacht en onderbouwd is geschreven. De aanmatigende manier waarop zijn visie wordt weggewuifd is ongepast en verwerpelijk.
De karaktermoord die in Nederland (en Europa) op Geist gepleegd wordt komt voort uit confirmation bias en wetenschappelijke partijdigheid. Uitleg: confirmation bias wil zeggen dat de wetenschappers in Nederland de neiging hebben om alleen informatie te accepteren die hun eigen overtuigingen bevestigt, en tegenstrijdige gegevens zullen negeren of te verwerpen. Deze wetenschappelijke partijdigheid komt voort uit het feit dat er in Nederland nog altijd gestuurd wordt op het vergroten van het draagvlak voor wolven. Hierdoor zitten velen vast in hun overtuiging en de theorieën die hun overtuiging voeden. Ondanks de vele aanwijzingen en elementen vanuit theorie en de praktijk in Nederland die het tegendeel bewijzen.
Naar mate de tijd verstrijkt zal het voor velen steeds moeilijker worden om vast te blijven houden aan hun overtuiging of aan de opdracht “draagvlak vergroten”. Te verwachten valt daarom nog veel meer gefrustreerd gespartel, zoals Glenn Lelieveld zo goed heeft laten zien met zijn opmerking richting beheerder van Facebookgroep Geen wolf in Cultuurlandschap.
Delen wordt gewaardeerd!
Dit is ook interessant om te lezen: https://dejacht.nl/actueel/artikelen/de-wolf-en-de-deskundigen/de-wolf-en-de-deskundigen-v2.3.pdf/
Lees hier het artikel in De Telegraaf: https://archive.ph/5MncW
