De Best for Dogs and Horses

22/10/2025

''Waar is Junior nou toch heen?'' is wat zijn uitlaatservice gedacht moest hebben, toen ze in zijn jongere jaren lekker in het Streekbos aan het wandelen waren. Junior had zijn eigen plan getrokken, zijn innerlijke speurhond los gelaten en is op eigen houtje aan komen wandelen bij juf Gaby, die op dat moment de opvang nog gevestigd had in Enkhuizen achter de dierenkliniek. Junior had gekozen, dat was wel duidelijk, hij wilde graag voor de rest van zijn leven naar onze opvang komen. ❤️

En dat is hem gelukt. Uiteraard is Junior mee verhuisd naar de nieuwe locatie in Venhuizen! Jaren lang hebben we ook hier nog van deze trouwe jongen mogen genieten. Hij had wel wat bijzondere eigenschapjes hoor, onze gekke ''opa Juun'', zoals we hem de laatste jaren noemden. Zo moesten we hem bijvoorbeeld altijd met riem en al aannemen en z.s.m. naar buiten begeleiden, anders pieste hij standaard iets onder. Tijd om nog even te teuten bij het aannemen was er vaak dan ook niet. 🤭 Bij ons kon Junior heerlijk de hond zijn die hij wilde zijn, al speurend over ons speelveld, zonder risico te lopen hem kwijt te raken. Heel selectief had hij een aantal hondenvriendjes waar hij wel eens mee speelde, maar hij kwam toch vooral voor zichzelf. En voor juf Gaby, dat was helemaal zijn juffie. Toen hij op een gegeven moment toch echt wel te oud werd om bij de grote jongens nog mee te kunnen, moest hij in de groep bij de ''kleintjes'', vanaf dat moment werd zijn ''favoriete juffen-kring'' iets vergroot. 🥰 En daar heeft ie de relatief jonge juffen hun eerste grijze haren bezorgd. Want hij redde zich wel, vond ie zelf vooral, heerlijk speurend liep hij z'n standaard rondje over het veld. Enkel had ie de gekke gewoonte ontwikkeld dat dat het liefst zo dicht mogelijk bij het water moest gebeuren. Jullie snappen wel, dat was opa continu in het snotje houden! Gelukkig is hij daar nooit in gekukeld natuurlijk, maar man, wat hield ie ons scherp. 😂

Tot op de laatste dag heeft hij zich niet laten kennen en stond hij er altijd, behalve als hij samen met zijn vrouwtje op de camping was, dan moesten wij hem even missen. Natuurlijk zagen we hem ouder worden, kwaaltjes krijgen en doof & slechtziend worden, maar hij ging door! Op de valreep heeft hij nog 16 kaarsjes mogen uitblazen en hebben we hem nog een laatste verjaardagstas kunnen geven. Nog 1 keer mocht hij een dagje bij ons langs komen, zodat we allemaal ook even afscheid van hem konden nemen. Standaard routine, aan de riem naar binnen, meteen naar buiten, daar even een rondje voor een plas (en een 💩), weer terug naar binnen, in kennel 2 en daar heerlijk neerploffen op een kussen, om daar de komende (minstens) 4 uur niet meer vanaf te komen. De week erna heeft hij op een prachtige plek zijn laatste adem mogen uitblazen.

Lieve Junior, bedankt voor alle fijne jaren die we met jou hebben mogen meemaken, bedankt voor je gezelligheid en je enthousiasme, bedankt voor alles. We gaan je onwijs missen vriendje. En heel veel sterkte gewenst aan je lieve vrouwtje en de meiden, die jou onwijs zullen missen nu. Maar gelukkig laat je prachtige herinneringen achter bij iedereen en daar houden we ons aan vast.

Vaarwel lieve JunePuun. 💖✨

26/09/2025

Waar deuren sluiten gaan nieuwe open.

De weg was hobbelig en pijnlijk maar de nieuwe start staat. En hoe☺️

Trots op mijn meiden trots op mijn team en stiekum ook wel een beetje op mezelf.

Hier horen nieuwe visitekaartjes bij en wat voor 😍

Met dank aan Arjan Hooijboer

Mijn lieve Jan wordt zo nooit vergeten het ga je goed he gozer💔

26/08/2025

Een Waterhond in de enorme jas van een New Foundlander, dat was onze grote vriendin Bella. 💖

Voorheen steevast iedere vrijdag, samen met haar kleine broertje Thiso bij ons in de dagopvang. En regelmatig gezellig te logeren samen. De allerliefste grootste knuffelscheet die je je maar kon wensen. Maar ook een boefje hoor, want zoals je vast kunt voorstellen, waren er best wat hondjes ''bang'' als ze Bella voor het eerst zagen. En bij sommige hondjes vond Bella het dan best grappig om ze nog net even dat beetje extra te late schrikken. 🤭😂 Uiteindelijk kenden alle hondjes haar en zagen ze dat ze eigenlijk 1 grote luiwammes was en was de ''angst'' gauw weer verdwenen.

Al een poosje komt Bella niet meer in onze dagopvang, omdat ze dat lichamelijk niet meer aan kon. Af en toe kwam ze wel nog gezellig logeren samen met lieve Thiso. 🥰

Maar nu kregen we in onze vakantie het verdrietige nieuws dat haar baasjes en Thiso afscheid van haar hebben moeten nemen. Wij willen via deze weg Bella nog 1 keer in het zonnetje zetten en haar lieve baasjes & kleine broertje heel veel sterkte wensen. ❤️

24/08/2025

100 en 1 dalmatiers nee Beagles.

23/08/2025

Morgen Beagle dag!!

Kom gezellig de Beagles vrij laten spelen🩷🩵🐕

Aanmelden niet nodig.

03/08/2025

Onvergetelijk bijzondere lieve Jan

17 okt 2017- 28 juli 2025

Leeg en kapot blijf ik achter. Mijn maat schaduw en mededirecteur van de hondendagopvang.

Het was genoeg ik moest voor jou die keus maken. Het doet verschrikkelijk veel pijn heb t uit liefde gedaan maar dat liefde zo'n pijn doet t. 💔💫

We hebben Jan begraven voor de hondendagovang en een mooie kastanjeboom bij hem gezet. Zo blijft hij mooi bij ons.

😪

15/07/2025

Lieve oproep voor 2 geweldige hondjes die ook bij ons heerlijk in de roedel dagopvang spelen.

🐾 Een nieuw begin voor Marley en Stella 🐾

Lieve mensen,

Met pijn in ons hart delen we dit: we zoeken een nieuw thuis voor onze twee honden, Marley en Stella. Broer en zus, onafscheidelijk sinds dag één.

Ze zijn vijf jaar geleden samen uit Roemenië bij ons gekomen, en vanaf het begin onderdeel geweest van ons gezin. Altijd samen, altijd dichtbij. Marley is de rustige knuffelbeer, Stella de vrolijke wervelwind. Ze slapen samen, spelen samen, zoeken elkaar altijd op.

Maar het leven verandert. Met de komst van ons tweede kindje moeten we eerlijk naar de situatie kijken. We kunnen ze niet meer geven wat ze verdienen. En dat breekt ons hart.

Ze verdienen iemand die écht de tijd voor ze heeft. Iemand die voor ze zorgt alsof het zijn of haar eigen honden zijn. Zoals wij dat altijd hebben gedaan.

Hele kleine kinderen is voor Stella too much en voor er vervelende situaties ontstaan is het beter ze beide nu te herplaatsen in een passende situatie.

Ze zijn lief, sociaal, gek op knuffelen, gewend aan katten en zindelijk.
Ze lopen graag los, luisteren goed, en zijn het gelukkigst samen. Aan de lijn zijn ze wel wat beschermend naar hun baasje toe, maar als ze los zijn is daar niets van te merken — dan spelen ze gewoon vrolijk met andere honden.

We zoeken dus een plek waar ze samen welkom zijn. Geen tijdelijke oplossing, geen opvang — een echt thuis.

We willen met serieuze geïnteresseerden graag alles delen over hun karakter, achtergrond en gewoontes. Zodat we zeker weten dat ze op de juiste plek terechtkomen, voor altijd.

En als het kan, zouden we het ook fijn vinden om af en toe iets te horen over hoe het met ze gaat.

Alleen serieuze reacties graag. Dit is al moeilijk genoeg, en we willen alleen het allerbeste voor ze.

Denk je dat jij Marley en Stella een fijne plek kunt geven, of ken je iemand die dat misschien kan? Stuur dan Gaby van De Best for dogs and horses een berichtje 0620401565.

Delen mag en wordt heel erg gewaardeerd

06/03/2025

https://www.facebook.com/share/p/1ABbWeTBJ9/

𝗛𝗼𝗻𝗱𝗲𝗻𝗽𝗿𝗼𝗯𝗹𝗲𝗲𝗺 𝗼𝗳 𝗺𝗲𝗻𝘀𝗲𝗻𝗽𝗿𝗼𝗯𝗹𝗲𝗲𝗺

Zo lang wij blijven denken dat dit een hondenprobleem is, gaan we het nooit oplossen. De hond maakt het niet uit in welk 'pak' hij zit. Hij is gewoon wie hij is en vindt zichzelf prima. Het label hoog risicohond (HRH) kun je dan ook niet aan ras of aan een rasgroep verbinden. HRH gaat over een individu, ongeacht het ras.

Ik, Wenda Las van Bennekom, ben voorzitter van de Stichting Mens en Hond in Harmonie, medeoprichter van het Dog Intervention Team en de initiator van de Serious Dogs Trainers. Daarnaast ben ik al jarenlang de eigenaar van het Molosser Training Center, waar wij voornamelijk honden die onder de groep Zware jongens en Pittige meiden vallen, trainen. Bovendien heb ik in 2017 een onderzoek gedaan in Nederland naar de specifieke problemen bij deze honden. De conclusie is, dat ze gewoon hond zijn. Net als alle andere honden.
Het is onjuist om te veronderstellen dat honden gevaarlijk zijn vanwege hun uiterlijk of rastype. Het is wel juist om te concluderen dat een gebrek aan verantwoord eigenaarschap makkelijk tot incidenten leidt. Dat laatste geldt voor alle rassen. We zien de hond niet meer als een ondersoort van de wolf. Maar al te vaak wordt de hond als Disney knuffel gezien. Hierdoor missen veel mensen de signalen of bagatelliseren deze. We begrenzen honden niet meer in de opvoeding of we begrenzen alleen maar.

Het is ook juist dat er zeer discutabele foklijnen zijn; deze vinden we bij bijna alle rassen. Ongecontroleerde lijnen en vaak uit het buitenland, uit fokboerderijen, hierheen gehaald. Zonder enige goed te controleren informatie over de ouderdieren.

Ook klopt het dat er massaal honden naar ons land worden gehaald die totaal niet gesocialiseerd of gehabitueerd zijn aan het leven aan een riem en het wonen in een rijtjeshuis. Veelal zeer angstige honden die door de meeste stichtingen hierheen worden gehaald om ze te 'redden'. Op enkele serieuze stichtingen na, is hier geen goede begeleiding als de honden eenmaal geplaatst zijn.

Daarnaast worden er tegenwoordig hele vreemde termen gebruikt om gedrag te beschrijven of bepaalde rassen te demoniseren. Dit helpt geenszins bij het oplossen van dit probleem. Ik noem er een paar:

𝘿𝙚𝙯𝙚 𝙝𝙤𝙣𝙙𝙚𝙣 𝙝𝙚𝙗𝙗𝙚𝙣 𝙚𝙚𝙣 𝙠𝙖𝙖𝙠𝙠𝙡𝙚𝙢
Een kaakklem bestaat niet. De anatomie van het kaakgewricht is bij de HRH gelijk aan die van welk ander ras dan ook. Er zit bij hen geen extra botje of peesje aan vast dat de kaak op slot doet gaan. Wat kan gebeuren, is het verkrampen van de maseterspieren bij hard en lang vasthouden. Maar wederom, dit kan bij alle rassen. Zelfs bij mensen.

𝙑𝙚𝙘𝙝𝙩𝙚𝙣 𝙯𝙞𝙩 𝙞𝙣 𝙙𝙚𝙯𝙚 𝙝𝙤𝙣𝙙𝙚𝙣
Nee. Vechten zit in een soort. Ook wolven vechten, katten vechten, vogels vechten. Mensen overigens ook. Die laatste zijn waarschijnlijk het gevaarlijkste van alle soorten op de planeet

𝙋𝙧𝙤𝙤𝙞𝙖𝙜𝙧𝙚𝙨𝙨𝙞𝙚
Het gaat hier om predatiegedrag. Dit is geen agressie. De motivatie achter dit gedrag is honger. Canis Lupus Lupus( de wolf), en hiermee ook Canis Lupus Familiaris (de hond), eet geen soortgenoten. De kans dat honden predatiegedrag naar soortgenoten inzetten is nihil. De kans dat ze dit naar mensen doen is, mits ze aan mensen gesocialiseerd zijn, is ook nihil.

Als laatste zou het fijn zijn als de media eens echte deskundigen aan het woord gaat laten. Er ontstaat nu een wirwar van zogenaamde 'feiten' vanwaaruit nooit een stap richting een oplossing gaat komen.

Zolang er nog steeds opruiende mediaberichten opduiken die telkens de plank misslaan en aan de haal gaan met het verhaal, komen we niet tot een oplossing. Zolang we het probleem bij de hond neerleggen al helemaal niet. Wij zijn de basis van het probleem. Hoe eerder we dat gaan zien, hoe sneller we tot een oplossing komen.



Ps: delen mag, graag zelfs.
Ps: reageren mag, graag zelfs. Wel onderbouwd en met respect.

28/02/2025

4 weken niet werken
4 weken mijn hondenvrienden missen
4 weken niet buiten komen
4 weken bijna 95% liggend doorbrengen
4 weken slapen alsof je 100 jaar moest inhalen
4 weken videoland

Zoveel 4 wekens die ik niet kende.

Onwijs veel dank naar al mijn mega lieve en fijne klanten. Naar mijn topteam om me heen.

Zoveel kaartjes , bloemen hartverwarmende woorden ik kan niet iedereen persoonlijk bedanken maar het helpt me om positief te blijven.❤️

Kleine stapjes vooruit het lopen gaat gewoon langzaam. Ja en voor iemand die gemiddeld 30000 stappen per dag liep is dat een hele rare gewaarwording.

Dankbaar dat ik vanuit huis jullie hondjes evengoed heerlijk kan zien genieten🐩🐕

Fijn weekend en tot snel liefs Gaby🌞❤️🐕🐩