03/02/2025
Alweer een jaar geleden dat ik iets heel persoonlijks deelde. Wat vond ik dat spannend! Maar wat ben ik blij dat ik het heb gedaan. Ik kreeg zoveel lieve reacties. Zoveel begrip! En omdat er in een jaar tijd wat volgers zijn bijgekomen, heb besloten om dit verhaal nog eens te delen. Want op sociale media lijkt alles zo mooi & perfect, maar in werkelijkheid kan het heel anders zijn!
Gisteren kreeg ik de opmerking: “Zo stoer dat je Snoot zelf bent begonnen. Ik zou het echt nooit kunnen, zo’n nieuw bedrijf starten.” Ik begon bijna wat te lachen, omdat mensen geen idee hebben waar ik vandaan kom. En dat is het… Je ziet allemaal ‘succesvolle’ ondernemers online. Maar het verhaal erachter? Weinig mensen delen het. Via mijn privé sociale media ben ik altijd erg open geweest. Daarom wil ik dat, eenmalig, ook op mijn zakelijke account doen.
Al vanaf jongs af aan ben ik enorm angstig. Op jonge leeftijd kreeg ik last van emetofobie; een fobie voor overgeven. Daarbij kreeg ik ook last van straatvrees en faalangst. Ik kwam steeds minder de deur uit en ik durfde niet naar school of aan het werk. Ondanks de vele therapiesessies kwam ik niet vooruit. Eind 2017 was mijn dieptepunt en heb ik mij laten opnemen in een kliniek. Daar heb ik het maar een paar dagen volgehouden maar het was een enorme eyeopener! Kort daarna ging ik veel exposure therapie doen, vond ik vrijwilligerswerk en begon ik weer wat lol te hebben in het leven. Mijn hond Kai, die in 2020 is overleden, was in deze heftige periode mijn stabiele factor. Dat maakte hem voor mij zo speciaal.
Toen ik Kai kwijtraakte realiseerde ik mij dat ik écht wil gaan leven. Een sociale hondenopvang beginnen was altijd al een droom. Maar ik had mezelf ervan overtuigd dat ik het niet kon. Totdat ik erover begon te praten en mijn vrienden & familie heel erg enthousiast werden. Toen dacht ik; f**k it, ik probeer het gewoon! Natuurlijk vond ik het spannend om een eigen bedrijf te starten. Ik vind het nog steeds spannend om hem te runnen. Maar mij laten tegenhouden door angst? Die tijd heb ik gehad.
Er zullen mensen zijn die niet begrijpen waarom ik dit deel op een zakelijk account. En ik vind het ook wel een beetje eng. Maar als er ook maar één iemand is die het nu moeilijk heeft, dit leest en wellicht gemotiveerd raakt… Dan is het het waard. Inmiddels ben ik emetofobie-vrij en ben ik dolgelukkig. Terwijl dat 6 jaar geleden écht onmogelijk leek.
“Feel the fear and do it anyway.”