12/09/2025
SCHEDEL TOCH NIET VAN DAISY
We worden heen en weer geslingerd tussen hoop en rouw. Eerdere berichten dat de gevonden schedel van Daisy zou zijn, blijken niet te kloppen. Na een aantal zware dagen waarin we stellig meenden dat er op lugubere wijze een einde was gekomen aan de onzekerheid over het lot van onze jongste border collie, hebben we nu weer een heel klein sprankje hoop. We klampen ons er aan vast dat de wonderen de wereld niet uit zijn.
In onze berichtgeving van dinsdag 9 september baseerden we ons op een gedetailleerde analyse van de schedel en onderkaak door derden, waarna ‘met grote zekerheid’ werd vastgesteld dat die van ‘een huishond van een middelgroot ras was. Dat kan er natuurlijk maar één zijn, meenden we.
Maar nader onderzoek door onder meer de Dierenartsenpraktijk Vaassen heeft uitgewezen wat ecologen van de provincie Gelderland ook verkondigen: de schedel is van een das.
We zijn dus weer op het punt aanbeland waar we na de aanval van de wolf op 3 september waren: Daisy, die bezig was met haar werk en liefhebberij – het begeleiden en ‘sturen’ van onze schaapskudde - is spoorloos. Ze is nadat de wolf haar had losgelaten gevlucht, dat is het enige wat we zeker weten. Was ze gewond? Heeft ze ver kunnen rennen, of was ze zo zwaar gewond dat ze niet ver is gekomen? Kwam ze niet ver? Heeft ze zich dan verstopt? Is ze daar nog? Is ze voor de derde keer gegrepen door een wolf? Is ze gepakt door een wild zwijn, vos, das of ander dier? Is ze de dans ontsprongen? Leeft ze nog? Kon ze wel ver weg komen? Waar is ze dan gestopt met vluchten? Is ze daar nog en is ze zó bang, dat ze niet op pad durft en zich schuil houdt? Weet ze de weg terug te vinden? En zo zitten we met nog veel meer vragen.
Feit is dat de schaapskudde een groot gebied begraast en Daisy daar de weg kent. Maar misschien is ze nòg verder gerend. Feit is ook dat de zoekhondengroep ’t Harde tot nu toe elke dag onvermoeibaar heeft gezocht, weer of geen weer. Met speur- en zoekhonden, met drones, met warmtecamera’s, met veel mensen. Heel veel stukken bos zijn helemaal doorzocht, onder elke struik en elk hoopje bladeren, maar helaas geen enkel teken van leven, geen enkel spoor van Daisy. Hoewel ze niet echt meer weten waar ze nog niet zijn geweest, geven ze niet op. Ze stoppen pas als er 100% bewijs is geleverd dat Daisy is gevonden, dood of levend en er een eind komt aan de knellende onzekerheid.
Vandaag is een hele stapel flyers in het noordelijk gebied van Epe verspreid. Iedereen wordt verzocht ‘schuren, garages en tuinhuisjes te controleren, onder struiken, heggen en in tuinen te kijken en oplettend te zijn bij weilanden, bosjes of beschutte plekjes waar een hond zich kan verstoppen’. Daarbij wordt geadviseerd de vermoedelijk doodsbange Daisy niet zelf te benaderen, maar de zoekgroep te bellen via 06-46 49 23 36.
Daar kunnen we nog aan toevoegen dat Daisy een bruine leren halsband met een zilveren penning in de vorm van een hondenkluif droeg.
