22/02/2025
WT 'De Kreekrak' Rilland
Wat een leuke en uitdagende proeven hebben we vandaag voor ons kiezen gekregen: Letterlijk voor Dunya, want die moest bij elk van de 5 B-proeven 2 apporten binnenbrengen. En dat deed ze! Allemaal!
Er waren ruim 40 deelnemers in de B-klasse, wat zorgde voor een flinke wachttijd, maar het wachten wat het meer dan waard. Wel koud, zeker na het mooie weer van gisteren, waardoor ik een laag te weinig had aangetrokken. De regen viel achteraf gelukkig mee voor ons, we waren net op tijd klaar.
De eerste proef voor ons was een markeerapport en een blind appport in de bosschage. Het markeerapport was spot-on! Zo precies heeft ze nog niet eerder gemarkeerd. Bij het uitsturen van de blinde liep ze de eerste 10tal meters perfect naar waar ik haar hebben wilde, maar ze zwaaide wat naar links met de wind mee. (ik had dit moeten weten, doet ze altijd) Ik moest haar daardoor naar rechts gaan dirigeren. Ze stopte op de stopfluit (oké, ze ging niet zitten, maar we hadden contact (gaan we in de training weer mee verder) en nam de richting aan die ik aangaf. En de duif bracht ze netjes binnen.
Daarna een drijfjacht richting ons als post. Twee jagers liepen vanaf achteren naar ons toe door een breed pad in het bos, er werd richting het bos links geschoten. De kraai lag er al, niet te zien. Er werd weer een kraai geschoten, deze pakten de jagers zelf op. Daarna aan de rechterkant weer een schot en een halve markeerapport, de valplaats was niet meer te zien. De jagers liepen door naar voren.
Dunya zette ik in over het water, op het rechter apport, ik dacht dat ze die toch echt goed gezien had, maar ze was verrast door de jagers die meer naar voren stonden. Ze begon daardoor te vroeg de bossen in te zoeken. Ik moest haar een stukje terugfluiten en van daaruit opnieuw naar rechts sturen. Ze nam het lange pad en liep door naar achteren. (Oei, dat bedoelde ik niet. Later op de beelden zag ik dat ik haar inderdaad met mijn houding meer rechtdoor stuurde dan naar rechts) Ik moest even schakelen, want ze ging achterin naar de rechterkant. Terugfluiten, stoppen op de valplaats van de kraai links in het bos. En dan haar de opdracht geven om links te gaan zoeken. Perfect deed ze het, eerste kraai binnen, al was het dat ze hem voor mijn voeten neerlegde. Dan opnieuw naar de rechter kraai voorin. In één keer naar de valplaats. Nu wel!
Volgende proef was een walk up met 2 honden. Los volgen tot de inzetplaats. Een dubbele markeer. De rechterhond kreeg een directe markeer, terwijl deze het apport had opgepakt volgde er nog een markeerapport voor de linkerhond. Deze moest wachten tot de rechterhond het apport binnen had gebracht. Daarna moest er gewisseld worden van plaats en de oefening opnieuw, zodat iedere hond beide apporten binnen kon brengen.
Doordat Dunya 'aan' stond tijdens de eerste walk-up had ik de markeer gemist, niet slim van mij. Ik vertrouwde dus maar op Dunya. Zij had hem wel gezien. Binnen. De andere hond mocht daarna de linker dummy halen.
Wisselen van plaats en opnieuw. Dunya volgde deze keer wat meer ontspannen. Ik kon me daardoor concentreren op waar de dummy viel. Ik moest haar daar wel een beetje helpen, maar hij kwam netjes binnen.
Toen het lange wachten bij de proef van de sleep en de eend in het water. Het werd de honden voor de A-proef niet gemakkelijk gemaakt. Daardoor kostte het flink wat tijd.
Bij wat onze laatste proef zou zijn, konden we tussendoor. Fijn! Dit was een proef met een lokstal waar een markeerapport viel en terwijl Dunya deze had opgepakt werd er aan de waterkant 'eend kwijt, eend kwijt!!' geroepen (De beste man was daar al de hele dag zijn eendje kwijt, waarschijnlijk droomt hij er vannacht nog van 🤣) Dunya keek, kwam de duif brengen en ik zette haar in naar waar ik dacht dat de eend ongeveer zou kunnen zijn. Door de wind zwenkte ze weer wat uit naar links, ik gaf haar bij de waterkant de zoekfluit en ze ging zoeken tegen de wind is... wat heel logisch is. Ik moest haar stoppen, want de eend was van de wind af. Ze stopte perfect, alleen voor mij achter de bomen, waardoor we elkaar niet konden zien. Ik mocht van de keurmeester daar gaan staan waar ze mij goed kon zien en ik haar naar rechts kon sturen. Ze nam de richting goed op en kwam bij de eend. Ook netjes binnen.
Terug naar de proef met de sleep en de eend in water. Daar was de wachtrij een stuk kleiner geworden.
Wat eigenlijk niet bij een B proef hoort, maar wel heel leuk om te doen, was de sleep. Hond werd richting een omheining gestuurd, waar de sleep begon en naar links liep. Ze pakte het spoor super op, bij de hoek schoot ze door naar rechts, kwam terug en liep hem verder uit naar links. Ik liet met de fluit weten dat ze vlak bij de haas was, dat laatste was niet de bedoeling begreep ik, ze moest het zelf oplossen. Toen ze de haas had opgepakt volgde er een schot en werd er een eend geschoten die in het water viel, deze kon ze zien vallen en kwam daarna doorgelopen naar mij. De haas bracht ze tot 2 meter voor me en legde hem toen neer op de grond, beetje jammer.... gelukkig bracht ze hem nog binnen handbereik.
Terug gestuurd naar de eend. Ze dook het riet in, vlak voor de landtong, wat ze beter had kunnen nemen, ze liep door de landtong op. Even zoeken en ze zag de eend drijven en zwom er naar toe. Lekker vlot kwam ze ermee terug. En ook deze legde ze net voor mijn voeten neer, ik moest heel snel zijn om hem aan te pakken. Maar: alles was binnen. Wat was ik blij en trots op onze Doenepoen! Ze deed het maar weer! Ongeacht wat de punten zouden zijn was onze dag helemaal geslaagd.
We zijn uiteindelijk geëindigd op een gedeelde 4e plaats, waarvan Dunya de jongste van de twee honden was.
(Proeven in de opmerkingen hieronder)
