20/10/2025
Een kater die uitgroeide tot de liefste, krachtigste rechtvaardigste kater ooit in mijn leven.
Onze Koning was een baken. De beste....
De rust in de groep.
Die rust, die serene kalmte van hem.
Leiden zonder lawaai en geweld.
Zoveel jaren samen.... ingehaald door de tijd.
Zijn ouderdom (22 jaar) trots gedragen. Zo voltooid.
Het liefelijkste afscheid ooit.
Dag mijn Koning.
๐
Het verdriet... Het afscheid nemen.
Het te zien gebeuren dat het leven op raakt...
Dat de beslissing die ik neem helemaal niet voor mij zijn.
Ook al schreeuwt het in mij, 'nu nog niet El.
Ik kan hem nog niet missen. Nog even bij mij blijven'.
Maar dat je hart zegt, het is tijd, laat hem gaan....
Hoe zwaar de verantwoordelijkheid te dragen.
Hoe stuk ik ga.
Huilend, met gezwollen ogen de dag weer aan ga.
Hoe ik duizelig van te weinig slaap en teveel tranen
door mijn knieรซn zak en het uitschreeuw.
Maar weer opsta en doorga.
Helaas heeft mijn hart geen beschermend laagje gekregen naar het zoveelste verlies.
Telkens weer is het als een dolk die in mijn hart ramt.
Mijn lijf en ziel verscheurd.
Me verwond van binnen, stuk...
Dat het verdriet nooit went maar ik geleerd heb om door te gaan.
Maar lieverd
Het was me een eer...
Een hartverscheurende eer!
Jij liggend in mijn armen.
Op reis naar een betere plek.
Vreedzaam, geliefd en veilig...
Ik zal de groep hier doorheen krijgen, dat beloof ik je.
Dankjewel voor al je wijsheid, en de liefde die ik altijd in jouw vond als ik verdrietig was.
Dankjewel mijn aller, aller lieve liefste Koning... tot ooit.
