18/02/2025
De meeste van jullie hebben vast al gemerkt dat ik al enige tijd afwezig ben.
In mijn verhaal hieronder staat precies waarom dat is.
Via deze weg wil ik jullie allemaal bedanken voor de kaartjes, bloemen, attenties en het medeleven op welke manier dan ook.
En ook voor het begrip en geduld als de dingen even net iets anders of langzamer gaan dan jullie van ons gewend zijn. Iedereen doet heel erg zijn best om alle ballen in de lucht te houden, maar we moeten roeien met de riemen die we hebben.
Dus wij zijn blij en dankbaar dat wij zulke fijne en begripvolle klanten hebben!!
Heel erg bedankt 👍🏻
***************************************
Hallo allemaal,
Ik dacht ik heb nu wel een redelijk moment, laat ik mijn verhaal eens doen en de mensen via deze weg heel erg bedanken voor hun steun en medeleven op welke manier dan ook.
Dat wordt heel erg gewaardeerd! 😘
Let op het is best een stukje lezen 🙈
5 weken geleden ging ik naar de dokter voor een raar gevoel (een scherp gevoel, leek wel stroomdraad) in mijn oor en een bult in mijn nek. Ik ben zeker geen hypogonder, maar die bult zat me niet zo lekker en mijn oor deed echt pijn net of er steeds aan dat draadje getrokken werd.
Volgens de huisarts die ik toen trof was het een middenoorontsteking en zou de bult wel wegtrekken. Dus met oordruppels naar huis. Dit was op woensdag.
Vrijdag ging ik me steeds beroerder voelen en mijn klieren zwollen helemaal op ik had gewoon een 2e kaaklijn van 5 cm meer en dat liep zo door in mijn nek, er was weinig van elkaar te onderscheiden. En een raar gevoel in mijn buik (maar ik heb ook een galsteen te logeren 😴) dus in 1e instantie dacht ik daaraan, dus de huisarts weer maar gebeld en ik kreeg het advies de diclofenac die ik al slik te verhogen naar 4 en als het na het weekend niet beter ging moest ik langskomen.
Nou dat werd 's avonds al naar de HAP want ik kreeg het benauwd en kon amper nog op of neer. Daar wat testjes gedaan ontstekingswaarde flink te hoog, antibiotica mee en nog meer pijnstillers en maar weer proberen.
In het weekend zwol ik helemaal op, van mijn tenen tot in mijn gezicht allemaal uitslag, dus hup gestopt met de antibiotica en maandag maar weer naar de huisarts (nu de andere van de 2 gelukkig). Die schrok gewoon zichtbaar toen ik binnenkwam.
Hij is direct alles in gang gaan zetten voor een bloedonderzoek met spoed en dat was dus helemaal mis en zo kwam ik 2 dagen later in het ziekenhuis op de afdeling oncologie en hematologie.
Ze verdenken het beeld van lymfeklierkanker, maar het kan ook nog een virus zijn.
Ik heb daar gelukkig een arts getroffen die niks aan het toeval over laat en van doorpakken weet. Dus allerlei scans, onderzoeken, mede specialisten op andere vlakken (ook i.v.m. die enorme pijn die ik heb in mijn rug en been, waar niet echts iets te vinden is.) Die meekeken en een operatie om 1 van mijn klieren uit mijn lies te verwijderen en op kweek te zetten (een klier zo groot als een kippen ei even ter beeldvorming😱) die operatie is nu bijna 4 weken geleden, maar is nog erg pijnlijk kan ik je zeggen) verder, mocht ik na een paar dagen naar huis, omdat we nu op de uitslagen van de kweken moeten wachten.
Maar ze gaf zelf aan toch wel sterk ervanuit te gaan dat het lymfeklierkanker is vanwege de pet scan, waarop ik heb geantwoord dat dat deurtje bij mij nooit open is geweest en ik uitga van het virus. En aangezien ik redelijk eigenweis ben blijf ik daarbij. Ik hoop het zei ze, het is nog steeds een mogelijkheid.
Eenmaal terug voor de uitslag, blijkt het hoogstwaarschijnlijk toch inderdaad te gaan om een virus en dan niet 1 maar 2!
Het epstein-barrvirus en het citomegalovirus, 2 varianten van pfeiffer die zelden tegelijk voorkomen en waar je ook niet zo vaak zo'n heftige reactie op krijgt. Dus ik heb de JACKPOT 🤩
(Betekend wel ook een hele lange weg terug naar herstel, want een half jaar tot een jaar moesten we zeker wel vanuit gaan 😳)
Inmiddels kon ik al amper meer lopen van de pijn. Gebruikte nog steeds morfinepleisters en extra tabletten en een halve apotheek aan andere middelen. Dus omdat dat niet beter ging is er ook nog een neuroloog a la minute bijgehaald. Weer wat onderzoekjes, de volgende dag weer terug voor een EMG of mijn zenuwen niet beschadigd of bekneld zijn, maar dat is gelukkig verder goed.
Ik ben op het virusverhaal na nu eigenlijk op alle vlakken binnenstebuitengekeerd en goed bevonden.
Maar ik slaap al vanaf het begin niet of nauwelijks (de nachten zijn het ethst en duren dus ook heeeeel lang), eten gaat ook niet echt soepel (maar ik kan wel wat missen, dus dat is dan nog enigzins een fijne kleine bijkomstigheid), smaken zijn anders, het gevoel in mijn mond is anders door die morfine en mijn tanden doen pijn. Zitten gaat de ene dag wel een uurtje de andere dag helemaal niet en héél maar dan ook héééél af en toe lukt het om 's avonds even samen op de bank tv te kijken. Verder lig ik vooral veel op bed, zonder tv of telefoon of wat ook, want dat kost gewoon teveel energie en ik ben (waarschijnlijk ook wel door de oververmoeidheid) een beetje prikkelbaar op geluid 😬.
Verder loopt de pijnstilling nog door, Gisteren weer opgehoogd om mijn rug en been onder controle te krijgen, ik wacht op een plekje bij de pijnpoli hopelijk heeft dat veel verlichting.
En nu net als bij alle virale infecties wachten en hopen op verbetering. En maar heel hard duimen!!!
Sorry voor de lap tekst en nogmaals heel erg bedankt voor de kaartjes, bloemen, kadootjes, berichtjes steunbetuigingen en medeleven op welke manier dan ook.
Ook door klanten wordt er veel aan me gedacht, dat doet een mens wel goed 🥹.
THAN###
