11/08/2025
Στον άνδρα μου και συνοδοιπόρο μου και συνάδελφό μου και καλύτερό μου φίλο, σήμερα που είναι η επέτειος του γάμου μας...
Για σένα που άφησες τη χώρα σου, τη ζωή σου, την καθημερινότητά σου, και ήρθες εδώ… για εμάς. Που ήρθες όχι για να "με βοηθήσεις", αλλά για να σταθείς δίπλα μου — αληθινά, ολόκληρα, και με έναν τρόπο που μόνο η αγάπη ξέρει.
Που δούλεψες, χωρίς δεύτερη σκέψη, με τα σκυλιά μου, με τις κουραστικές μέρες, με τα τριχώματα και τις σφουγγαρίστρες και τις μυρωδιές που δεν είναι ποτέ "γυαλιστερές", αλλά είναι η αληθινή δουλειά — η δική μας δουλειά.
Που παλεύεις να μάθεις ελληνικά με τα αυτιά σου και την καρδιά σου.
Που δε σε ένοιαξε ποτέ το "αν φαίνεται" η προσπάθειά σου, γιατί εσύ κοιτάς μόνο το "αν βοηθάει".
Που είσαι δίπλα μου, όχι μόνο όταν όλα πάνε καλά, αλλά κυρίως όταν όλα γέρνουν.
Που μπαίνεις μέσα στη φωτιά, όχι για να με σώσεις — αλλά για να την περάσουμε μαζί.
Που γελάς μαζί μου όταν είμαι κουρασμένη, που με πιάνεις όταν λυγίζω, που μου θυμίζεις ποια είμαι όταν ξεχνιέμαι.
Που αγαπάς τα σκυλιά μου και τα σκυλιά όλων μας, όπως τα αγαπώ εγώ.
Και που κάθε μέρα, κάθε φορά, με έναν τρόπο αθόρυβο μου λες: "Είμαι εδώ."
Σε ευχαριστώ.
Σε αγαπώ.
Μαζί με το παιδί μου, που είναι και δικό σου τώρα,
είσαι το πιο μεγάλο "δώρο" που μου έκανε ποτέ η ζωή.
Όσο έχουμε ο ένας τον άλλον, είναι παντού "σπίτι".
Χαρούμενη επέτειο γλυκό μου πλάσμα.
Όταν γελάς, γελάει ο κόσμος όλος.
Ένας χρόνος, που μετράει για 50.
Με αγάπη,
Λήδα
To my husband, my teammate, my colleague, and my very best friend — on our wedding anniversary.
To you, who left your country, your life, your routine — and came here… for us.
You didn’t come to “help me.”
You came to stand beside me — fully, truly, and in the quiet, steady way that only love understands.
You threw yourself into the work — no hesitation — with my dogs, through long, exhausting days, fur and mops and smells that are far from glamorous, but part of the real work — our work.
You’ve been learning Greek not just with your ears, but with your heart.
You never cared whether your effort was seen — you only cared if it made a difference.
You’re by my side, not just when things are smooth — but especially when they’re heavy.
You walk through the fire — not to save me — but to go through it with me.
You laugh with me when I’m too tired to speak.
You hold me when I break.
You remind me of who I am when I start to forget.
You love my dogs — and everyone else’s dogs — just the way I do.
And every day, in your quiet, gentle way, you say:
“I’m here.”
Thank you.
I love you.
You — and my daughter, who is now your daughter too — are the greatest gift life has ever given me.
As long as we have each other, anywhere is home.
Happy anniversary, sweet soul.
When you laugh, the whole world lights up.
One year — that already feels like fifty.
With all my love,
Lída