06/06/2025
Onze collega's konden het niet beter verwoorden.
https://www.facebook.com/share/p/1C8XHpYAdQ/
🖤 Eenmalige verduidelijking. Vanuit ons hart. 🖤
De laatste tijd krijgen we vaak opmerkingen. Over beslissingen die wij of collega's nemen. Over hoe we dingen verwoorden. Over hoe we proberen te redden wat te redden valt.
We gaan er niet meer op ingaan. Niet omdat we niets willen uitleggen, maar omdat het ons opbreekt. Omdat het ons – stuk voor stuk vrijwilligers – tot op het bot raakt.
Als een mamakat gescheiden wordt van haar kittens, dan heeft dat een reden. Een reden die we niet aan elk toetsenbord hoeven uit te leggen. Geen enkele mama wordt aan haar lot overgelaten. Nooit. We zorgen ervoor dat ook zij gesteriliseerd wordt, de juiste zorgen krijgt, en indien mogelijk, een mooie toekomst tegemoet kan gaan.
Maar soms is het écht niet in haar belang om haar samen met haar kittens op te nemen. Soms is het veiliger, rustiger, beter, voor alle betrokkenen. Elk verhaal is anders. Elk verhaal vraagt zorgvuldigheid. Vertrouwen.
En dat vertrouwen begint met het besef dat wij dit niet voor onszelf doen. Maar voor hen. Voor al die kwetsbare, afgedankte, zieke, gewonde zieltjes.
📌 Kittens die net in opvang zijn, worden niet gereserveerd. Niet geadopteerd. Niet besproken. Omdat ze eerst groot moeten worden. Sterk genoeg. En omdat wij eerst moeten weten wie ze zijn, wat ze nodig hebben, welk thuisje hun geluk betekent.
We begrijpen dat het enthousiasme groot is. Maar weet dat de mailbox vaak overloopt met aanvragen voor kittens die nog papflesjes nodig hebben. Sommigen halen het niet eens… Laat ons eerst voor hen vechten. Later komt het huisje.
Tot slot: al onze mensen zijn vrijwilligers. Niemand krijgt een loon. Wel zorgen. Zorgen, slapeloze nachten, tranen, frustratie... En liefde. Heel veel liefde. Maar we zijn moe. Soms scherp. Soms stil. Soms breekbaar.
We zijn mensen. Geen machines. En elke botte opmerking, elke snelle veroordeling, is een extra duwtje richting stoppen. En als wij stoppen… stopt alles. Voor zoveel dieren.
Denk daar even aan, voor je typt.
Denk even: “Wat zou ík doen?”
En als je denkt dat je het beter kan — de rescue-wereld schreeuwt om helpende handen. Doe mee. Start. Help. Maar breek ons niet af terwijl wij proberen te bouwen.
Voor hen. Altijd voor hen. 🐾