15/10/2025
⭐️ Richt je er niet op het proces er zo uit moet zien als je eindresultaat. ⭐️
Vanmorgen trainden Jill Huijbregts en ik samen, en we hadden het over het volgende.
Veel ruiters trainen met de focus op dat het er uit moet zien zoals het eindresultaat. Het “frame” waarin ze hun paard willen hebben. De houding die ze voor zichzelf in gedachten hebben. Hoe ze dat plaatje in de proef willen rijden.
En voor ze het weten, proberen ze dat plaatje te reproduceren (dat “eindresultaat”) in plaats van te werken aan wat er écht nodig is om daar te komen. Terwijl het eindresultaat juist het gevolg is van een goed en effectief proces.
Een resultaat kun je niet maken. Het ontstaat, wanneer de juiste voorwaarden aanwezig zijn.
Op de foto zie je Jill met haar handen heel groot meegaan in de beweging van Kriss, en de voorkant echt openen.
Iedereen die haar kent, weet dat ze absoluut geen vaste of harde hand heeft.
Maar om Kriss te laten voelen dat de “voordeur” écht openstaat, moeten we dat gebaar soms een beetje overdrijven, zelfs als we niet terugwerken, zodat het paard kan vóelen dat er ruimte is om naartoe te bewegen. Ook al is dat natuurlijk niet hoe je in een proef zou rijden 😉
Maar juist door dit soort werk thuis, keer op keer, kom je uiteindelijk op het punt waarop het product (het zelfgedragen, in balans lopende paard) vanzelf kan ontstaan, en je die overdreven gebaren niet meer nodig hebt.
Dat is wat het betekent om gefocust te blijven op het proces. De juiste voorwaarden creëren, stap voor stap,
totdat het resultaat vanzelf vorm begint te krijgen.
Als je probeert om je proces eruit te laten zien als je product, loop je vast. Het proces is er om te onderzoeken, te experimenteren en te leren. Het is de ruimte waarin je mag verkennen, aanpassen en ook fouten mag maken.
En als de basis klopt, volgt dat “perfecte plaatje” vanzelf.
(Al is de vraag natuurlijk… wat is perfectie eigenlijk 😉)