03/08/2025
03.08.2015 ➡️ 03.08.2025
10 jaar geleden.. De grootste vrees van elke paardeneigenaar, en toen werd het voor mij... werkelijkheid! 😖 KOLIEK! 😫
Op 3 augustus 2015, vroeg in de ochtend, reden we met MPL richting kliniek De Venhei (nu gekend als Equinox) in Kasterlee. Dit met enorme haast, want een heel team van dierenartsen stond ons op te wachten om een spoed operatie uit te voeren. 🚨🚑
MPL was de dag ervoor niet 100% en liet tekenen zien dat hij koliek had. Enkele keren was de DA langs geweest en kreeg hij medicatie toegediend. Urenlang werd er met hem gestapt, alsook ging hij de trailer op in de hoop dat enig gas in zijn buik zou vrij komen.. Maar helaas, na een helse nacht, maakte de DA de beslissing dat ze niet meer kon helpen en wees ons door naar de kliniek. 😭
MPL had zandkoliek, gaskoliek en een gedraaide darm. M.a.w, zijn overlevingskans was 0,0. 😫
De operatie op zich was goed verlopen, al kreeg hij na een week (de dag dat hij eigenlijk weer naar huis mocht) enorme complicaties. 😰
Hij kreeg bovenop de koliekoperatie, er ook nog eens een salmonella besmetting bij. Na 7 dagen dagen mocht hij dus nog niet naar huis, het werden er helaas 16. Hij kreeg voor deze besmetting heel veel medicatie en alsook hiervan kreeg hij weer verdere complicaties. Hij stond hoefbevangen. Het begin van zijn lange revalidatie. 😔
Na 16 dagen mocht hij dan eindelijk naar huis met het nodige speciale beslag onder zijn hoeven.
Elke 4 à 6 weken moesten we nu naar de kliniek op controle komen om RX-foto's te laten nemen om te bekijken hoe de kanteling van zijn hoefbeen was. MPL lag bijna 24 van de 24, kreeg hiervan doorligwonden en viel super veel af van de pijn. Onze ritjes op de trailer waren dus met de nodige pijnstilling om dan zo maar te hopen dat hij niet omver zou vallen van de pijn. 😣😣
Zijn eerste controle was helaas zo slecht dat de kliniek besloot zijn hoefwand te verwijderen. Dit in de hoop dat de kanteling van zijn hoefbeen zou stoppen en dat er een nieuwe hoef kon groeien. Zo gezegd, zo gedaan... want 4 maanden lang stond hij hierdoor in de gips en kon hij niet verder wandelen dan een paar meter per dag. 🥺
Zijn hierop volgende controle moest gewoon goed zijn, anders was het einde verhaal!
Een wonder gebeurde en dankzij zijn doorzettingsvermogen ging het elke dag beter en beter. 🤞🏼
Controles die volgde werder alsmaar positiever en MPL begon stilaan weer paard te zijn. Ribben verdwenen, doorligwonden begonnen te genezen, .. . 🙏🏼
Na een revalidatie van 18 maanden (en een lege bankrekening: lees €10.000! 🥲) gingen we samen weer onze eerste stapjes onder het zadel zetten. Weliswaar beginnend met 100m wandelen, maar na veel oefenen, revalidatie, samen werken, spier en conditie opbouw... reden we al snel weer onze vele km's door het bos! 💪🏼🌳🌿
Sinds heel dit gebeuren heeft hij wel een speciale handleiding, denk aan: zo min mogelijk suiker en zetmeel eten, gras beperken, zo min mogelijk stro of vlas als vloerbedekking, ... . Maar buiten dat, is het een bompi met de nodige power! 🥴😆🐎
En 10 jaar later blijft het een ongelofelijk verhaal. MPL die hier eigenlijk niet meer had mogen zijn, 3x door het oog van de naald gekropen. Maar wat een kanjer is het. 💪🏼 Zo dankbaar dat hij er nog steeds is, en onze kinderen gelukkig maakt met al zijn liefde. ❤️ Fier en trots op mezelf dat ik hem geen enkel moment heb opgegeven en ben blijven vechten! 😌 Een zaligheid om dagelijks van hem te kunnen genieten, gewoon.. in mijn eigen tuintje! 🏡🥰
Mister Poco Loco, my once in a lifetime horse ❤️❤️
